Biografia

Chia Simon Politanski urodził się 14 grudnia 1894 w Muegow (Polska). Podawane są także inne miejsca urodzenia, takie jak Onianow, Unejewie i Unjejow. (Prawdopodobnie są to wszystko błędne zapisy miejscowości Uniejów – przyp. tłum.) Wskazany jest powiat turecki (miasta Turek). Jego rodzicami byli Schliam Jenkel Politanski oraz Hanna Riefkin z domu Franke (w 1929 r. już zmarli). Mieszkał we Francji od 1923 r.
Ożenił się z Jeanne Herschenberg, urodzoną 5 czerwca 1899 w Miluzie (Mulhouse), w dniu 21 lutego 1929 r. (umowa małżeńska z dnia 19 lutego 1929 r. zawarta przed Paulem Birckelem, notariuszem w Miluzie; akt małżeństwa nr 111 – rok 1929). Nie miała wtedy pracy. Jej rodzicami byli Samuel Isaac Herschenberg oraz Julie Zckawicz. Simon Politanski był przedstawicielem handlowym w Miluzie; prawdopodobnie pracował potem jako krawiec szyjący koszule w Clermont-Ferrand. Wraz z żoną mieli troje dzieci, którymi byli:

• Salomon Léon Politanski, urodzony 15 listopada 1929 r. w Miluzie
• Marcel Politanski, urodzony 26 czerwca 1934 r. w Miluzie
• Blanche Politanski, urodzona 1 kwietnia 1936 w Miluzie

Dzięki zaświadczeniu o adresie zamieszkania wydanym przez komisarza Policji Charlesa Kleina z dnia 10 lipca 1951 r. znane są kolejne adresy rodziny Politanskich w Miluzie:

• 5, rue des Tanneurs, od 5 października 1931 r. do 31 maja 1934 r.
• 10, rue des Tanneurs, od 31 maja 1934 r. do 22 października 1935 r.
• 14, rue des Cordiers, od 22 października 1935 do 14 marca 1936 r.
• 5, rue des Fleurs, od 14 marca 1936 r. do 1 września 1939 r.

Rodzina Politanskich opuściła Miluzę 1 września 1939 r. i zamieszkała najpierw w La Bourboule (7 września 1939 r. – 2 lutego 1940 r.), a następnie przeniosła się do Clermont-Ferrand. Znane są dwa ich kolejne miejsca zamieszkania w tym mieście: 71, rue des Hauts de Saint-André (od 2 lutego 1940 r.), następnie 4, rue Villiet w 1940 roku. Mieszkali z nimi również teściowie Simona Politanskiego, Samuel Isaac Herschenberg i jego żona.

Simon Politanski został aresztowany w swoim domu 23 czerwca 1944 r. przez Gestapo i zamknięty w koszarach 92. pułku piechoty. Jego żonie udało się uciec. Kiedy wróciła do swego mieszkania 10 sierpnia, stwierdziła, że zostało ono splądrowane. Szkody szacuje się na 128 725 franków, w tym kradzież portfela zawierającego 100 000 franków.

Po aresztowaniu w Clermont-Ferrand Simon Politanski został internowany w Vichy, a następnie 15 lipca 1944 roku przeniesiony do obozu w Drancy. Został deportowany 31 dnia tego samego miesiąca do Auschwitz, gdzie zmarł na początku sierpnia.

• Akt zniknięcia Simona Politanskiego został ostatecznie wystawiony 25 grudnia 1946 r. (nr 30 847) w wyniku działań podjętych przez jego żonę we wrześniu.
• Odmówiono mu wzmianki „ Zginął za Francję”. Jego francuskie obywatelstwo wydaje się nie być pewne. Ponadto w nocie z ratusza Clermont-Ferrand z dnia 4 października 1946 r. stwierdza się, że « Politanski Surion (sic) urodzony dnia 14 grudnia 1894 r. zamieszkiwał w Clermont-Ferrand od 1940r. i był uchodźcą z Miluzy. Żyd ten uważany był w swojej okolicy za lichwiarza. Zachowanie Politanskiego w czasie jego obecności w Clermont-Ferrand nie wywołało żadnych negatywnych uwag. Z ogólnokrajowego punktu widzenia wydaje się, że jego postawa była właściwa. « .
• W dniu 31 marca 1948 r. szef działu Akt deportowanych z powodów politycznych (Ministerstwo ds. Weteranów i Ofiar Wojny, Dyrekcja Departamentu Puy-de-Dôme, dystrykt Gribeauval) wydał Jeanne Politanski (zamieszkałej przy rue Villiet 4) zaświadczenie pozwalające jej na otrzymanie „pensji za niewolę”, ponieważ jej mąż „nadal nie powrócił”. Dwie osoby potwierdzają jego zniknięcie: pani Frieder i pan Spiber.
• Akt zgonu Simona Politanskiego wpisany został z opóźnieniem 9 września 1949 r. do rejestrów stanu cywilnego miasta Clermont-Ferrand (akt zgonu nr 64).
• W dniu 12 września 1953 r. Ministerstwo ds. Weteranów i Ofiar Wojny (Przedstawicielstwo Międzyresortowe w Strasburgu) przyznało mu tytuł „deportowanego z przyczyn politycznych”. Pod uwagę wzięte zostały dwa okresy, jeden internowania (23 czerwca / 31 lipca 1944 r.) i jeden deportacji (1 sierpnia / 5 sierpnia 1944 r.). W swoich oświadczeniach złożonych pod przysięgą Flore Dreyfuss (Strasburg) dnia 18 grudnia 1951 r., i Esther Zobermann (Strasburg; urodzona 21 maja 1926 r. w Belfort) dnia 20 stycznia 1953 r. stwierdzają, że „wiedziały o aresztowaniu i deportacji Simona Politanskiego (…) z powodów rasowych”.
• Zaświadczenie o zatrzymaniu Simona Politanskiego nosi nr 64 709; wystąpiła o nie w 1956 r. Międzynarodowa Służba Poszukiwawcza (pośrednik; Mec. L. Schenkel, adwokat, 411 rue du Vieux Marché aux Vins, Strasburg) reprezentująca wdowę po Simonie Politanskim, mieszkającą wówczas w Strasburgu.

UWAGA: Wspomina się o dwóch wujach, Samuelu Spitlbergu w Paryżu (18 dzielnica) i Aronie Politanskim. Dwoje najstarszych dzieci wyemigrowało do Argentyny, do Buenos Aires, do drugiego z nich.

Źródła, które sprawdzano w Archiwum Departamentu Puy-de-Dôme :

68 W 34, 145 W 27, 277 W 99, 277 W 104-105-106-113-115, 368 W51, 900 W 63, 902 W 376, 908 W 192, 1570 W 2-3-5

Patrz https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000000204078&dateTexte= (Rozporządzenie z dnia 3 listopada 1997 r. z wzmianką „Śmierć po deportacji” na aktach i wyrokach ogłaszających zgon)

Prace badawcze przeprowadzone przez uczniów klasy 1^re ES1 Lycée Ambroise Brugière w Clermont-Ferrand (Allan Bulidon, Célia Couleaud, Vincent Debray, Léa Dexarcis, Clotilde Fernez, Mathilde Grivel, Clément Haffner) pod kierunkiem Frédérica Jarrousse’a (nauczyciela historii i geografii) – rok szkolny 2016 / 2017.